Sam spadek to nic innego jak prawa i obowiązki majątkowe zmarłego które przechodzą wraz z jego śmiercią na inne osoby, które stosownie opisane są w regulacji prawnej. Spadek otwiera się wraz z chwilą śmierci spadkodawcy, spadkobierca zaś nabywa go wraz z jego otwarciem. Co istotne, spadek to nie tylko aktywa, ale także pasywa zwane długami spadkowymi. Powołanie do spadku, może nastawić zarówno z mocy ustawy jak i z testamentu będącego przejawem woli zmarłego.

Kodeks cywilny przedstawia szereg kwestii, w tym kolejność dziedziczenia, która zależy od przynależności do poszczególnych grup. Pierwszą grupę dziedziczenia stanowią najbliżsi spadkodawcy, czyli dzieci oraz małżonek spadkodawcy. Drugą grupę tworzą, kiedy spadkodawca nie miał dzieci, małżonek, rodzice, rodzeństwo, zstępni rodzeństwa. Pierwszeństwo w dziedziczeniu ma małżonek, a także jego dzieci. Małżonkowi musi przypadać co najmniej 1/4 spadku, jest to istotna informacja o której większość z nas jednak zapomina. Jeśli dziecko nie dożyło spadku, wówczas to, co mu się należało, otrzymują kolejni zstępni, czyli wnukowie spadkodawcy. Jeśli małżeństwo nie miało dzieci, do spadku powołani są, poza małżonkiem, rodzice i rodzeństwo. Małżonek otrzymuję wtedy połowę spadku, rodzice i rodzeństwo po 1/4. Zasady te, nie mają zastosowania do małżonka będącego w separacji. Czasem dochodzi do sytuacji, gdy spadkodawca nie miał rodziny, wtedy spadek przypada gminie ostatnio zamieszkanej przez spadkodawcę, chyba, że nie da się ustalić ostatniego miejsca zamieszkania – wtedy majątek przejmuj Skarb Państwa.

Musimy jednak pamiętać, że poszczególne oznaczenie spadkobierców to jedynie połowa sukcesu. Samo dziedziczenie, musi być poświadczone przez odpowiedni ku temu organ by nabrało mocy prawnej. Odbywa się to na dwa sposoby; wyrok sądu o stwierdzenie nabycia spadku, a także notarialne poświadczenie dziedziczenia. Nowe przepisy wprowadziły możliwość załatwienia całej procedury jedynie u notariusza, dzięki czemu akt poświadczenia dziedziczenia można otrzymać już podczas jednej wizyty u notariusza. Taki dokument ma taką samą moc prawną jak prawomocne postanowienie sądu o stwierdzenie nabycia spadku. Akt poświadczenia dziedziczenia może sporządzić każdy notariusz bez znaczenia pozostaje ostatnie miejsce zamieszkania spadkodawcy. Spadkobiercy nie muszą składać żadnych żadnych wniosków, samo postępowanie jest sprawne, szybkie, łatwe, a także mniej sformalizowane, mimo to potrzebne przy nim jest potrzebne porady prawne.

Spadkobiercy jednak muszą spełnić kilka istotnych warunków. Do kancelarii przybyć muszą wszystkie osoby, które mogą być brane pod uwagę jako spadkobiercy ustawowi i testamentowi, nie może być żadnych sporów między nimi w kwestii podziału spadku, a sam spadek musi być otwarty po 1 lipca 1984 roku.

W kwestii dokumentów, ważnym jest by wziąć ze sobą m.in. akt zgonu spadkodawcy, akty urodzenia i małżeństwa potencjalnych spadkobierców, testament, testamenty, gdy dziedziczenie jest na podstawie testamentu. Notariusz w obecności spadkobierców, sporządza protokół dziedziczenia w postaci aktu notarialnego. Notariusz sporządzi na podstawie protokołu dziedziczenia akt poświadczenia dziedziczenia, określając krąg spadkobierców oraz ich udziały w dziedziczonym majątku. Wypis aktu poświadczenia dziedziczenia będzie służył spadkobiercom do wykazania swojego prawa do spadku.  Spadkobiercy muszą też udać się do urzędu skarbowego w celu rozliczenia się z podatku spadkowego lub skorzystać z przysługującego zwolnienia.  Poświadczenie dziedziczenia u notariusza kosztuje 150 zł. Cena jest taka sam bez względu na liczbę osób, które biorą udział w tej czynności. Należy do niej doliczyć jeszcze 22 % podatku VAT.