Najczęściej małżonkowie nie zawierają między sobą intercyzy, czyli umowy majątkowej o ograniczenie bądź rozszerzenie wspólności majątkowej małżeńskiej. W takim wypadku między obojgiem małżonków powstaje po zawarciu małżeństwa ustawowy ustrój majątkowy, czyli tzw. wspólność majątkowa.

Wszystkie przedmioty nabyte w trakcie trwanie wspólności należą do obojga współmałżonków, chyba że zaliczyć można je do majątku odrębnego. Majątek odrębny czyli osobisty to przedmioty nabyte przed powstaniem wspólności majątkowej, przedmioty odziedziczone, nabyte poprzez zapis lub darowiznę. Do majątku odrębnego zaliczają się również rzeczy służące do zaspokojenie osobistych potrzeb jednego z małżonków.

Majątek wspólny to wynagrodzenie za pracę i inne dochody z prowadzonej działalności każdego z małżonków, również dochody uzyskane z majątku osobistego. Środki zgromadzone na rachunku otwartym lub pracowniczym funduszu emerytalnym także zaliczają się do majątku wspólnego. Swoim majątkiem odrębnym, każdy może dysponować w sposób swobodny i nie potrzebuje w tym celu zgody współmałżonka.